Ο Άρης ο θεός του πολέμου

Ο Άρης είναι ο θεός του πολέμου κατά την ελληνική μυθολογία, γιος του Δία και της Ήρας.

Συνήθως απεικονίζεται κρατώντας δόρυ και φορώντας κράνος σε κάποια πολεμική σκηνή, ενώ φημίζεται για το καλοσχηματισμένο γυμνασμένο ανδροπρεπές του κορμί και το ωραίο του πρόσωπο που τον κάνουν ακαταμάχητο στις γυναίκες, τόσο που ούτε η Θεά Αφροδίτη δεν κατάφερε να του αντισταθεί. Η Αφροδίτη, Θεά του έρωτα και της ομορφιάς, αν και νόμιμη σύζυγος του θεού της φωτιάς Ηφαίστου, αντικρίζοντας το καλοσχηματισμένο κορμί του Άρη δεν αντιστάθηκε.



Την παράνομη αυτή σχέση όμως είδε ο Ήλιος που τα πάντα θωρά και την φανέρωσε στον  Ήφαιστο, ο οποίος τότε σκαρφίστηκε ένα σχέδιο για να τους παγιδεύσει.

Η Αιχμαλωσία της Αφροδίτης και του Άρη από τον Ήφαιστο.
Alexandre Charles Guillemot (1786-1831

Έβαλε στο κρεβάτι του αόρατα μαγικά δίχτυα και προσποιήθηκε πως θα φύγει στην Λήμνο.
Μόλις ο Άρης τον βλέπει να φεύγει πηγαίνει στο σπίτι του να βρει την Αφροδίτη και εκεί παγιδεύεται. Ύστερα από λίγο επέστρεψε ο Ήφαιστος και ειδοποίησε όλους τους θεούς να έρθουν και να δουν τι έπιασαν τα δίχτυα του.

Μετά από παρέμβαση του Ποσειδώνα τους αφήνει ελεύθερους και η μεν Αφροδίτη έφυγε για τον ναό της στην Πάφο, ο δε Άρης για την Θράκη.

Με την Αφροδίτη ο Άρης απόκτησε πολλά παιδιά, που ανάμεσά τους ήταν ηΑρμονία, ο Έρωτας, ο Αντέρωτας, ο Φόβος ο Δείμος, ο Πρίαπος και πολλά άλλα.

Άφρονας, μανιασμένος, αλλοπρόσαλλος, στον Τρωικό πόλεμο έπαιρνε πότε το μέρος των Τρώων και πότε των Αχαιών, με αποτέλεσμα να έρχεται σε συνεχείς συγκρούσεις με τη θεά Αθηνά που αγαπούσε τους δίκαιους αγώνες. Εξαιτίας της αγριότητάς του και της αγάπης του για τα αίματα και τις συμπλοκές ήταν μισητός ακόμη και στους γονείς του.

Στη μάχη τις περισσότερες φορές πολεμούσε πεζός και σπάνια πάνω σε άρμα που το έσερναν τέσσερα άλογα, που έβγαζαν φλόγες από τα ρουθούνια τους και ήταν παιδιά του Βορέα και της Εριννύας.

Σπουδαίο ρόλο κατέχει ο Αρης στο μύθο του Κάδμου, του γενάρχη των Θηβαίων. Πιο συγκεκριμένα, ο Κάδμος σκότωσε έναν δράκοντα που ήταν γιος του Ολύμπιου θεού και της Νύμφης Τέλφουσας. Γι’ αυτόν το λόγο ο ήρωας υποχρεώθηκε να υπηρετήσει ως δούλος τον Αρη για ένα χρόνο.

Με εντολή του θεού ο Κάδμος έσπειρε τα μισά δόντια του δράκου σε οργωμένο χωράφι και από τη γη φύτρωσαν άγριοι πολεμιστές που ονομάστηκαν Σπαρτοί. Με ένα έξυπνο σχέδιο του Κάδμου αυτοί αλληλοεξοντώθηκαν επέζησαν μόνο πέντε, που αποτέλεσαν τους πρώτους πολίτες της Θήβας.

Αργότερα ο Αρης συμφιλιώθηκε με τον Κάδμο και του έδωσε για σύζυγό του την Αρμονία, κόρη του από την Αφροδίτη. Όλοι οι Ολύμπιοι παραβρέθηκαν στο γάμο της θεάς με το θνητό ήρωα. Ο Απόλλωνας με τις Μούσες τραγούδησαν όμορφους ύμνους και ο Ήφαιστος χάρισε στη νύφη ένα πανώριο πέπλο και ένα μαλαματένιο περιδέραιο.

Ο θεός κάποτε ζευγάρωσε με την κόρη του Κέκροπα Αγραύη και απέκτησε την Αλκίππη. Από την ομορφιά της όμως θαμπώθηκε ο Αλιρρόθιος, που ήταν γιος του Ποσειδώνα και της Νύμφης Ευρύτης. Επειδή η κόρη αντιστεκόταν στο ερωτικό του κάλεσμα, ο Αλιρρόθιος τη βίασε. Ο Αρης, για να εκδικηθεί το ατίμασμα της κόρης του, τον σκότωσε. Ο Ποσειδώνας κάλεσε έκτακτο δικαστήριο των θεών, για να κρίνει τον ένοχο φόνου. Η συνεδρίαση του δικαστηρίου έγινε πάνω σ’ ένα λόφο κοντά στην Ακρόπολη. Εκεί οι θεοί αποφάσισαν την αθώωση του Αρη.

Ο λόφος ονομάστηκε Αρειος Πάγος και από τότε καθιερώθηκε όλες οι ποινικές υποθέσεις να εκδικάζονται εκεί.

Τα κυριότερα σύμβολα του Αρη ήταν το δόρυ και ο αναμμένος πυρσός. Από το ζωικό βασίλειο σύμβολά του ήταν οι γύπες που έτρωγαν τα πτώματα των σκοτωμένων πολεμιστών και τα σκυλιά τα οποία του θυσίαζαν στη Σπάρτη μαζί με ταύρους και πετεινούς.

tadeefi