Ιχωρ

Φαντάζεστε τι ονομάζονταν ιχώρ; Ήταν το αίμα των θεών που διατηρούσε το νέκταρ και την αμβροσία. Μέσα στην μυθολογία υπάρχουν αμέτρητες αναφορές σχετικά με μιά ουσία ονόματι Ιχώρ που έρρεε στις φλέβες των Θεών και ήταν γαλαζόχρωμη.

Την πιο συγκεκριμένη αναφορά για το ιχώρ, έχουμε στην περίπτωση του ανθρωπόμορφου «ανδροειδούς φύλακα ρομπότ» που προστάτευε την Κρήτη τον Τάλω, όπου έρρεε μέσα στον μηχανισμό ιχώρ. Κατά μίαν άποψη αυτό που έρρεε στον Τάλω ήταν υδράργυρος. Έτσι η ιστορία του ιχώρ μπερδεύεται και γίνεται ακόμη πιο μυστηριακή.

Αν δούμε την μυθολογία των αρχαίων Ελλήνων θα παρατηρήσουμε την εξέλιξη της ανθρώπινης φυλής. Κατά τη διάρκεια της Τιτανομαχίας ο Προμηθέας τάχθηκε υπέρ του Δία και γι' αυτό δεν τιμωρήθηκε όπως οι άλλοι Τιτάνες. Η συμβολή του στην ανάπτυξη του ανθρώπινου γένους ήταν πολύ σημαντική.

Κατά τον Λουκιανό, ο Προμηθέας, με την αρωγή της θεάς Αθηνάς, δημιουργεί τον πρώτο άνθρωπο (Χρυσό Γένος) από πηλό και φωτιά (κατά άλλους με το νερό του ήρωα Πανοπέα της Φωκίδας) και με μορφή όμοια με αυτή των θεών. Αυτό έλαβε χώρα μετά την Τιτανομαχία. Κατά τους Ορφικούς αυτός ο πηλός ήταν το χώμα που ποτίστηκε από το αίμα των Τιτάνων.

Σύμφωνα με τον Ησίοδο, η ιστορία της Γής γνώρισε 5 γένη: τό Χρυσούν, τό Αργυρούν, το γένος των Ηρώων, το Χαλκούν και το Σιδηρούν.

Τα Χρυσούν και Αργυρούν είναι τα γένη των Θεών και Δαιμόνων (Ουρανίων και Χθονίων Θεοτήτων, το Χαλκούν, το γένος τού τέλους της προϊστορίας και το σιδηρούν, της 1ης χιλιετίας π.Χ., των ιστορικών χρόνων και που διαρκεί μέχρι σήμερα. Το γένος των Ηρώων τοποθετείται γύρω και μετά τον κατακλυσμό του Δευκαλίωνος.

Λέγεται, με βάση τις ομηρικές αναφορές πως ήταν ένα αιθέριο χρυσό υγρό που ήταν το αίμα των θεών και των αθανάτων.

Το ιχώρ ή ιχώρος ή ιγώρ αναφέρεται από τον Όμηρο, τον Πλάτωνα, τον Απολλώνιο τον Ρόδιο, τον Ιουλιανό, τον Αριστοτέλη κ.α.

Ο Πυθαγόρας μάλιστα, αναφέρει περί «θείας ουσίας» στο αίμα των Ελλήνων που προστατεύει τους φέροντες από αλλοίωση ή μετάλλαξη του γενετικού τους κώδικα. Ο Πλάτωνας στον Τίμαιο γράφει για το ιχωρ. «ο ιχώρ, το υγρόν, ο ορός του αίματος είναι απαλός της μαύρης και της οξείας χολής είναι δριμύς, όταν αναμειγνύεται ένεκα θερμότητας με αλμυρά συστατικά, τότε το ονομάζουμε οξύ φλέγμα».

Πρόκειται σύμφωνα με αναφορές για μία ζωογόνο ουσία που είναι αθάνατη, άφθαρτη, δεν υπόκειται στους νόμους σύνθεσης και αποσύνθεσης, έχει την ιδιότητα να πυρακτώνεται, να παρέχει τεράστια δύναμη και δύναται να κληροδοτηθεί από τον πατέρα. Έτσι, αν θεωρήσουμε ότι οι θεοί ήταν όντα υπαρκτά και ενώθηκαν με τους ανθρώπους τότε σύμφωνα με τις αναφορές, τα παιδία που προέκυπταν από την ένωση θεών και θνητών είχαν είτε γαλάζιο αίμα είτε κόκκινο. Όσα παιδιά είχαν γαλάζιο αίμα, ήταν ημίθεοι.

Σίγουρα ο ιχώρ θα παραμείνει ένα μυστήριο που πολλοί θα ερευνούν κατά καιρούς.