O Όρκος του Ιπποκράτη
Ότι θα θεωρώ αυτόν που με δίδαξε αυτήν την τέχνη ίσο με τους γονιούς μου και θα τον κάνω κοινωνό της ζωής μου και θα του προσφέρω οτιδήποτε χρειάζεται από τα δικά μου και θα έχω τους απόγονους του σαν αδέρφια μου και θα τους διδάξω αυτή τη τέχνη, αν θέλουν να μάθουν, χωρίς μισθό και συμφωνία.
Και τις συμβουλές μου και τα όσα άκουσα και γενικά όλες τις υπόλοιπες γνώσεις θα μεταδώσω στα παιδιά μου και στα παιδιά αυτού που με δίδαξε και στους μαθητές που συμφώνησαν μαζί μου με συμβόλαιο και με όρκο κατά την ιατρική συνήθεια και σε κανέναν άλλο.
Θα χρησιμοποιήσω τη θεραπευτική δίαιτα προς όφελος των αρρώστων κατά την δύναμη και την κρίση μου και θα τους προφυλάξω από κάθε βλάβη και αδικία.
Δεν θα δώσω σε κανένα θανατηφόρο φάρμακο έστω κι αν μου το ζητήσουν, ούτε και θα υποδείξω τέτοια συμβουλή. Όμοια δε θα χορηγήσω σε καμιά γυναίκα εκτρωτικό φάρμακο.
Θα διατηρήσω αγνή και καθαρή τη ζωή μου και την τέχνη μου.
Δεν θα χειρουργήσω ούτε αυτούς που υποφέρουν από πέτρα, αλλά θ’ αφήσω αυτή την πράξη στους έμπειρους.
Σ’ όσα σπίτια προσκαλούμαι να μπαίνω για όφελος των αρρώστων, θα μείνω μακριά από κάθε θεληματική αδικία και άλλη διαφθορά και κάθε είδους αφροδισιακή πράξη σε γυναικεία ή ανδρικά σώματα ή ελεύθερων ή δούλων.
Κι όσα αν ιδώ ή ακούσω κατά τη θεραπεία ή εκτός της θεραπείας στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων, όσα δεν πρέπει ποτέ να μαθαίνουν οι απέξω, θα σιωπήσω, επειδή πιστεύω ότι αυτά είναι απόρρητα.
Όσο, λοιπόν, θα τηρώ και δε θα παραβιάζω αυτόν τον όρκο μου μακάρι να πετυχαίνω στη ζωή και στη τέχνη μου για να έχω καλό όνομα απ’ όλους τους ανθρώπους. Αν, όμως, τον παραβιάσω και γίνω επίορκος να πάθω τ’ αντίθετα.