Η Μάχη της Κορώνειας (394 π.Χ.)


Η μάχη της Κορώνειας πραγματοποιήθηκε το 394 π.Χ. ανάμεσα στην Αθήνα με τους συμμάχους της και τη Σπάρτη με τους δικούς της συμμάχους, στα πλαίσια του Κορινθιακού πολέμου στην Κορώνεια της Βοιωτίας.


Το ιστορικό

Μετά τον Πελοποννησιακό πόλεμο, (404 π.Χ.) άρχισαν και πάλι οι συγκρούσεις μεταξύ των πόλεων - κρατών της Ελλάδας. Ένας νέος πόλεμος δημιουργήθηκε, που ονομάστηκε Κορινθιακός ή Βοιωτικός πόλεμος. Ο πόλεμος ξεκίνησε το 395 π.Χ. με την πολιορκία και τη μάχη της Αλιάρτου. Νικητές εξήλθαν οι Αθηναίοι με τους Θηβαίους, παρότι δεν ήταν αποφασιστική μάχη. Τον επόμενο χρόνο, το 394 π.Χ., συνέβη και μια άλλη μια μάχη στον ποταμό Νεμέα. Νικητές οι Σπαρτιάτες. Τον ίδιο χρόνο, (394 π.Χ.) στην Κνίδο πραγματοποιήθηκε μια ναυμαχία με νικητές τους Αθηναίους που σηματοδότησε το τέλος της ηγεμονίας των Σπαρτιατών στο Αιγαίο.

Η μάχη

Οι Σπαρτιάτες στην αρχή του Κορινθιακού πολέμου κάλεσαν πίσω τον βασιλιά τους, τον Αγησίλαο για να αντιμετωπίουν τον κίνδυνο των αντιπάλων τους. Κατά τις πρώτες μάχες του Κορινθιακού πολέμου ο Αγησίλαος βρισκόταν στη Θράκη. Όμως μετά τη ναυμαχία της Κνίδου είχε φτάσει μέχρι τη Βοιωτία. Καθώς περνούσε από την Κορώνεια συνάντησε τον αντιλακωνικό συνασπισμό των αντιπάλων του. Ο Αγησίλαος τότε διέθετε 20.000 άνδρες. Οι Αθηναίοι και οι συμμάχοι τους επίσης διέθεταν κάπου στους 20.000 άνδρες. Στην αρχή της μάχης οι Λακεδεμόνιοι νίκησαν στο δεξί τους άκρο τους απέναντι Αργείους και τους έτρεψαν σε φυγή. Οι Μικρασιάτες συμμάχοι των Σπαρτιατών έτρεψαν σε φυγή τους Αθηναίους, τους Κορινθίους, τους Ευβοείς και τους Λοκρούς. Οι Θηβαίοι κατάφεραν και νίκησαν τους συμμάχους των Σπαρτιατών, τους Φωκείς. Όμως μετά τη νίκη τους οι Μικρασιάτες επιτέθηκαν στα νώτα των Θηβαίων. Οι Σπαρτιάτες νίκησαν, αλλά η νίκη τους δεν ήταν αποφασιστική.

Επίλογος

Παρά τη νίκη τους οι Σπαρτιάτες θα έβρισκαν τον τέλειο αντίπαλό τους, τους πελταστές, σε έναν Αθηναίο, τον Ιφικράτη. Μετά τη μάχη του Λεχαίου οι Σπαρτιάτες μην μπορώντας να κάνουν τίποτα, έκλεισαν ειρήνη με τους Πέρσες του Αρταξέρξη, τη λεγόμενη Ανταλκίδειο ειρήνη.